Hymn szkoły

• • Zza klonowego liścia tarczy

    ty swego życia podniosłeś żagle.

    Na polskiej ziemi miejsca starczy

    gdy ojczyzna wezwała nagle.

    Tu słychać było granie dzwonu

    w jabłko historii ściekała sól.

    Nie pozwolimy tu wejść  nikomu

    Nawet gdy w sercach zostanie ból.

    Ref. Nie chciałeś swego życia prześnić

    co w Polski zawsze wpisane było los.

    Więc trzeba światłem tej naszej pieśni

    oddać mu teraz raz jeszcze głos.

    A gdy na Helu tak boleśnie

    wilczyca głośna zaśpiewała.

    Do października nie za wcześnie –

    twa załoga jej się nie bała.

    Gdy się rozlała wojna szeroko

    nigdy nasz żołnierz nie zszedł z warty.

    Pod swym mundurem chował głęboko

    rozkaz ostatni na bój uparty.

    Ref. On nie chciał swego życia prześnić

    co w Polski zawsze wplecione  było los.

    Więc trzeba światłem tej naszej pieśni

    oddać im teraz raz jeszcze głos.

    Powrócił w maju piastowski orzeł

    do morza rzucił żołnierz pierścień.

    Wróciłeś tutaj na Pomorze

    budować dla nas nowe szczęście.

    My tu na zawsze zostaniemy

    Kontradmirale  –  pokaż drogi

    Bo w życiu mylić się nie chcemy.

    Niech nie ustaną w marszu nogi.

    Ref. Nie chcemy  swego życia prześnić

    co w Polski zawsze wplecione  było los.

    Więc chcemy  światłem tej szkolnej pieśni

    zabrać młodzieńczy – nasz pierwszy głos.

     

     

    słowa:  J. Stachurski

    muzyka:  W. Czerwiński